NOWE ODCZYTANIE CODZIENNOŚCI. TEKSTY WSCHODNICH I ZACHODNICH OJCÓW KOŚCIOŁA

nać Ojców znaczy przybliżyć się do Boga Ojców. Nie dadzą nam oni, co prawda, odpowiedzi na problemy naszych czasów, tę sami musimy dać; nie zwolnią nas z odpowiedzialności odczytywania Ewangelii w kontekście współczesności, czyniąc z niej program swojego życia. Stanowią jednak skuteczną pomoc na tej drodze.

Teksty wczesnochrześcijańskie pokazują nam Kościół pierwszych wieków, wprowadzają w styl i rozumienie obecności w Kościele, wejście poprzez Kościół i w Kościele na drogę, jaką jest Jezus Chrystus. Właśnie dlatego przy okazji promocji publikacji albumowej: Na skrzyżowaniu dróg (Ekklesia). Jak Jezus Chrystus dla nas tworzył swój Kościół, mówiliśmy, że stanowi ona pierwszy krok. Drugim miał być tomik z wypowiedziami Ojców Kościoła. Głównym celem jego wydania jest dostrzeżenie życia, jakie niesie, wprowadzając nas na drogę i dając światło prawdy, którą jest sam Pan – jak powiedział: Ja jestem drogą, i to jest prawda, i to jest życie. Chrześcijanie przełomu dwóch pierwszych wieków żyli tym, że Chrystus w Ewangelii łamie na kawałki małą ilość chleba i tak karmi wiele tysięcy osób, a ile koszy jeszcze zostaje! Dopóki chleby są całe, nikt nie jest nakarmiony, nikt nie jest posilony, a i nie wydaje się, by samych chlebów przybyło.

Prezentowana publikacja, ma służyć reinterpretacji oraz odnowieniu/pogłębieniu „bycia chrześcijaninem” w czasach współczesnych. To tomik zawierający wskazania Ojców Kościoła (Wschodniego i Zachodniego) na dzień powszedni całego roku. Oryginalnością są teksty stosunkowo mało znane szerszemu gronu Czytelników, a doskonale wybrane przez Wspólnotę monastyczną w Bose (Italia). Cechą polskiego wydania jest Dodatek zawierający fragmenty tekstów starożytnych uporządkowanych tematycznie. Ma on służyć przejściu określonej drogi w atmosferze i formie ćwiczeń duchowych w ciągu życia.

Prezentowane w zbiorze wybrane teksty Ojców Kościoła należy czytać metodą lectio divina, czyli nie tylko czytać, ale również nad nimi medytować, odnosząc ich przesłanie do osobistego życia. A wszystko to po to, by odnowić codzienność, stając się bardziej człowiekiem – stworzeniem uczynionym na wzór i podobieństwo samego Stwórcy.